شجره طیبه سادات میرسالاری

اینده سازان تحصیل کرده روستای سیدصفی(سادات میرسالاری)

1 حجه السلام سید عبدالصالح سالاری کارشناس حقوق

2 سید ظفر جریده کارشناس مهندسی نفت

3 سید صمد جریده کارشناس مهندسی برق

4سیدچمران جریده مهندسی برق صنعتی

5 سیدابوذر چک مهندسی عمران

6سیداحسان فخرایی کارشناس حسابداری

7سید سالار جریده مهندسی کشاورزی

8سیده پروین جریده مهندسی کشاورزی

9سیده نرگس قاسمی کارشناسی

10سیده ناهید چک کارشناسی فقه وحقوق اسلامی

11سیده دلبر ابیار مهندسی کامپیوتر

12 سیده سلطنت مطلوبی مهندسی صنایع غذایی

13سیده ثریا جریده کارشناس پرستاری

14 سیدعابد حبیبی کارشناس ادبیات

15 سیده توران سعادت کارشناسی ادبیات

16 سید فرج الله سعادت بخش کارشناسی علوم اجتماعی

17 سید فرزاد جریده کارشناسی زبان انگلیسی

18 سیده زیور ابیار کارشناسی ارشد شیمی عمومی

19 سیده قدم خیر جریده کارشناس ادبیات

20سیدعادل جریده کارشناس راهنمایی ومشاوره

21سید محمود موید کارشناس علوم سیاسی

22سید کرامت چک کارشناسی حسابداری

عيد قربان كه پس از وقوف در عرفات (مرحله شناخت) و مشعر (محل آگاهي و شعور) و منا (سرزمين آرزوها، رسيدن به عشق) فرا مى رسد، عيد رهايى از تعلقات است. رهايى از هر آنچه غيرخدايى است. در اين روز حج گزار، اسماعيل وجودش را، يعنى هر آنچه بدان دلبستگى دنيوى پيدا كرده قربانى مى كند تا سبكبال شود.

نوکر بادنجان به کسانی اطلاق می شود که به اقتضای زمان و مکان به سر می برند و در زندگی روزمره خود تابع هیچ اصل و اساس معقولی نیستند . عضو حزب باد هستند ، از هر طرف که باد مساعد بوزد به همان سوی می روند و از هر سمت که بوی کباب استشمام شود به همان جهت گرایش پیدا می کنند.

خلاصه طرفدار حاکم منصوب هستند و با حاکم معزول به هیچ وجه کاری ندارند . آنان که عقیده ثابت و راسخ ندارند و معتقدات خویش را به هیچ مقام و منزلتی نمی فروشند اگر به آنها تکلیف کمترین انعطاف و انحراف عقیده شود بی درنگ جواب می دهند من نوکر بادنجان نیستم.  

اما ریشه این ضرب المثل :
نادر شاه افشار پیشخدمت شوخ طبع خوشمزه ای داشت که هنگام فراغت نادر از کار های روزمره با لطایف و ظرایف خود زنگار غم و غبار خستگی و فرسودگی را از ناصیه اش می زدود . نظر به علاقه و اعتمادی که نادرشاه به این پیشخدمت داشت دستور داد غذای شام و ناهارش با نظارت پیشخدمت نامبرده تهیه و طبخ شود و حتی به وسیله همین پیشخدمت به حضورش آوردند تا ضمن صرف غذا از خوشمزگی ها و شیرین زبانی هایش روحاً استفاده کند.

روز برنامه غذای نادرشاه خورشت بادنجان بود و چون بادنجان به خوبی پخته و مأکول شده بود . نادر ضمن صرف غذا از فواید و مزایای بادنجان تفصیلاً بحث کرد.
پیشخدمت زیرک و کهنه کار نه تنها اظهارات نادرشاه را با اشارت سر و گردن و زیر و بالا کردن چشم و ابرو تصدیق و تأیید کرد بلکه خود نیز در پیرامون مقوی و مغذی و مشهی و مأکول بودن بادنجان داد سخن داد و حتی پا را فراتر نهاده ارزش بهداشتی آن را به آب حیات رسانید!  
چند روزی از این مقدمه گذشت و مجدداً خورشت بادنجان برای نادر آوردند . اتفاقاً در این برنامه غذایی بادنجان به خوبی پخته نشده بود و به طعم و ذائقه نادرشاه مطبوع و مأکول نیامد لذا به خلاف گذشته و شاید برای آنکه پیشخدمت را در معرض امتحان قرار دهد از بادنجان به سختی انتقاد کرد و با قیافه برافروخته گفت : " اینکه می گویند بادنجان باد داردف نفاخ است ، ثقیل الهضم و ناگوار است دروغ نگفته اند . " خلاصه بادنجان بیچاره را از هر جهت به باد طعن و لعن گرفت و از هیچ دشنامی در مذمت آن فروگذار نکرد.

پیشخدمت موقع شناس که درسش را روان بود بدون آنکه ماجرای چند روز قبل را به روی خود بیاورد با نادرشاه همصدا شد و هر چه از ضرر و زیان بعضی از گیاهان و نباتات در حافظه داشت همه را بی دریغ نثار بادنجان کرد و گفت : " اصولاً بادنجان با سایر گیاهان خوراکی قابل مقایسه نیست زیرا به همان اندازه که مثلاً کدو از جهت تغذیه و تقویت مفید و سودمند است خوراک بادنجان به حال معده و امعا و احشا بدن مضر و زیان بخش می باشد! بادنجان نفاخ است بله قربان! بادنجان باد دارد بله قربان ! "  

نادرشاه که با گوشه چشمش ناظر ادا و اطوار مضحک پیشخدمت و بیانات پر طمطراق او در مذمت بادنجان بود سر بلند کرد و گفت : " مرتکه احمق ، بگو ببینم اگر بادنجان تا این اندازه زیان آور است پس چرا روز قبل آن همه تعریف و تمجید کردی و از نظر مغذی و مقوی بودن ، آن را آب حیات خواندی ؟ اینکه گفته اند دروغگو را حافظه نیست بیهوده نگفته اند . "
پیشخدمت بدون تأمل جواب داد : " قربان ، من نوکر بادنجان نیستم من نوکر قبله عالم هستم . هر چه را که قبله عالم بپسندد مورد پسند من است . پریروز اگر طرفدار بادنجان بودم از آن جهت بود که قبله عالم را از آن خوش آمده بود . امروز به پیروی از عقیده و سلیقه سلطان وظیفه دارم که دشمن آن باشم ! "

صدای آهنگهای غیر مجاز آن قدر بلند است که فریادهای حاج همت لای نیزار های اروند جا می ماند و به گوش نمی رسد.
صدای قهقه ساعت خوشی ها و لبخند سومی ها ناله های روایت فتحی ها را خفه می کند.
غیرت یک شب بی هوا از جیب بعضی مردها می افتد توی لجنزار غفلت، و … گم می شود.
بعضی مردها توی چراگاههای خیابان راه می افتند و گناه می چرند.
بعضی زنها مثل دست فروشها، می ایستند کنار خیابان و جواهرات بدلی و رنگ لباس خود را به نمایش می گذارند.

بعضی ها هم عرض می فروشند و ارز می خرند و طول و عرض پاساژها را متر می کنند

بعضی ها هم برای توجیه خود در پی شواهد و اسنادی اند که ثابت کنند فاطمه هم ادکلن می زده و پوست گوزن می پوشیده.

بعضی ها هم سراغ چادر وصله دار زهرا را در موزه ها می گیرند.

می گویند دیگر کاخ نشینی عیب نیست.

آنها می خواهند خوش باشند و زندگی خودشان را بکنند، کاری هم به کار کسی نداشته باشند، اگر چنین نکنند، چه کسی دنبال بهترین آنتن ماهواره بگردد؟ چه کسی فیلم های سرخ پوستی ببیند و عشق را از فیلم های هندی یاد بگیرد؟

بهشت زهرا یعنی همان جایی که بی نهایت دنیا باید در آن آرامید، برای آنها محیطی غم آلود می شود و افسردگی می آورد!

کاش، مردهایی که غیرتشان را گم کرده اند، به اندازه دفترچه بیمه شان، به اندازه کوپن مرغشان برای پیدا کردنش به دست و پا می افتادند.

کاش قحطی عفت تمام می شد!

کاش عملیات چریکی چمران فراموش نمی شد.
کاش باکری ها و زین الدین ها و بنت الهدی ها از یاد نمی رفتند.
کاش طنین صدای شهید آوینی را با صدای نکره مایکل جکسون عوض نمی کردیم.
کاش از بوی گلاب، بیشتر از ادکلن چارلی خوشمان می آمد.
کاش خودمان را گم نمی کردیم و برگه هویت از کتاب زندگی مان کنده نمی شد.
چه خوب گفته اند:گل محمدی باش تا محتاج ادکلن فرانسوی نشوی.

متاسفانه جنگ شادی امروز بیش از روایت فتح طرفدار دارد.
پلاک های جبهه جای خود را به زنجیرهای طلایی داده .
مردم به جنگ آبی و قرمز مشغول و در کسب مال ومنال بیشتر پرجوش اند، اما دشمن ……
قرآن های مخمل بافی شده هم جای خود را به ستاره ونوس داده

خیابان ها پراست از عروسکهای رنگارنگ و متحرک…. که نه درد داغ و فراق را می شناسد، نه آژیرهای حمله هوایی یادشان است و نه می دانند فقر چه طعمی دارد.
وقتی خودی ها این قدر بیگانه می شوند از بیگانگان چه انتظار است؟!

تلاوت قرآن از مهمترین و با برکت ترین اعمال صالحه است و اگر کسی که قرآن را تلاوت می کند ثواب آن را به کسی همچون انبیاء ، ائمّة و مؤمنین ( بخصوص اگر از ارحام او باشند ) هدیه کند ، در واقع علاوه بر تلاوت قرآن کریم ، عمل صالح دیگری را نیز انجام داده است که ثواب و اجر آن را خدا می داند.

آیة الله سیّد شهاب الدین مرعشی نجفی رضوان الله علیه در اواخر یکی از آثارشان ، یکی از وصایایشان به فرزندشان را این گونه بیان می کنند :

« و أوصيه بتلاوة القرآن الشريف و إهداء ثوابه إلى أرواح شيعة آل الرسول الذين لا وارث لهم أو لا متذكّر في حقّهم ، فانّي قد جرّبت هذه الحسنة مراراً ، و وفّقني ربّي الكريم بما وفّقنی بسببها. »

آية الله سيّد طيّب موسوي(میرسالاری) از جمله شخصیّتهایی هستند که همواره اوصاف مراتب علمی و نیز مشیِ اخلاقیِ ایشان را از زبان آشنایان و شاگردانشان شنیده ایم. التزامشان به تعلیم طلّاب ، القای روح معنویّت در شاگردان و اطرافیان با عمل و نه صرفاً گفتار ، و خدماتشان به مردم ، به خوبی مشهود است. یک بار از استادمان جناب حجّة الاسلام و المسلمین سیّد محسن شفیعی شنیدم که فرمود : « مردم [ منطقهء محلّ سکونت ایشان ] مِنَ المَهدِ الی اللَحد [ = از گهواره تا گور ] در کارهایشان به ایشان مراجعه می کنند. یعنی کسی که در آنجا به دنیا می آید ، ایشان اذان و اقامه در گوشش می گویند ، در ازدواج ، عقد را ایشان از جانب آنها جاری می کند و وقتی کسی از آنها فوت می کند ، نماز میّتش را نیز ایشان می خواند. » [ نقل به معنا ]. و خلاصه شخصیّت ایشان در آن منطقه ، بارها مرا به یاد پیامبران بنی اسرائیل علیهم السلام انداخته است.

جمعی از جوانان با تحصیلات عالیه روستای سیدصفی

1سید عارف جریده کارشناس ارشدحقوق

2سید جواد جریده کارشناس ارشد علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی

3سیدجهان جریده کارشناس مهندسی صنایع

4سیدعبدالخالق جریده کارشناس حقوق

5سید حافظ سعادت بخش کارشناس حقوق

6سید ماشاالله طاقتی اصل کارشناس حقوق

7سید صاحب چک کارشناس

8سیدافضل مرسلی خوب کارشناس

9سید بابک ادیبی کارشناس

10سیدمسعود فخرایی کارشناس کشاورزی

11سید سبزعلی طاقتی اصل کارشناس حقوق

12 سید عادل جریده کارشناس روانشناسی

13سیدمحمود موید کارشناس علوم سیاسی

14سید محمدظاهر جریده کارشناس ارشد مهندسی نفت

15سید سالارجریده کارشناس

16سیدرحمان حبیبی کارشناس ادبیات

17سید فرزاد جریده کارشناس تاریخ

18سیدفریبرز سعادت بخش کارشناس

19سیدبهنام ادیبی کارشناس

20سید حامد ارجمند کارشناس...........

اسلام به کار و تلاش ارزش بسیار والایی داده است، به گونه ای که کار کردن را از بزرگ ترین عبادت ها و وسیله ای برای تقرب به پروردگار شمرده است. قرآن كريم کارکردن را با ارزش می داند و می فرماید: «نیست برای انسان، مگر بازتاب عمل و واکنش کارش » (نجم:40) از سوی دیگر بی کاری و تن آسایی صفاتی هستند که در ادبیات دینی، با نفرت و نکوهش از آنها یاد شده است. در اسلام کار به عنوان یک دستور دینی واجب است. در روایتی از پیامبر اعظم(ص) آمده است: «تلاش در جهت کسب روزی حلال، بر هر زن و مرد مسلمان واجب است»
در ادبیات اسلامی، بخشی از عزت نفس، در گرو کار و تلاش و پرهيز از تنبلي است. کار کردن، موجب می شود انسان به کمک دیگران امید نبندد و دست تکدی و نیاز به سوی این و آن دراز نکند. انسان باید بکوشد با کار و حرفه ای مخارج زندگی خود و خانواده اش را تأمین کند و اسیر محبت و منت دیگران نشود. شایدبه همین سبب است که امام علی(ع)در وصیتی به فرزندش امام حسن(ع)فرموده است: اگر می خواهی آزاد باشی و حریت داشته باشی، مانند بندگان و غلامان زحمت بکش و کار کن. امید و آرزوی خود را از مال جمیع انسان ها قطع کن، هرگز چشم طمع به مال و ثروت و اندوخته دیگران نداشته باش

1. ارزش نماز اول وقت

آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:« اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد. »
اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید. »
خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. » و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد. »

2. زنده نگه داشتن سنت

حجة السلام والمسلمین قدس، یکی از شاگردان آیت الله بهجت می گوید:
« آقا همیشه سفارش می کردند برای احیای شریعت نگذارید سنتها فراموش شود وعرفیات یا بدعتها جای آن را بگیرد.
روزی فرمودند:
« مرحوم حاج شیخ مرتضی طالقانی ( ازاستادان اخلاق و علمای بزرگ نجف، که استاد اخلاق آقا نیز بوده است ) همراه با عده ای از علما از جمله آیت الله العظمی خوئی به افطار دعوت بودند، وقتی غذا آماده می شود و همگی سر سفره می نشینند حاج شیخ مرتضی طالقانی می فرماید: نمک در سفره نیست و اقدام به تناول غذا نمی کنند. با اینکه بین مجلس افطاریه تا آشپزخانه بسیار فاصله بوده ( و ظاهراً از خانه ای دیگر غذا می آورده اند ). به هر حال مرحوم طالقانی دست به غذا دراز نمی کند و دیگران حتی آیت الله خوئی نیز به احترام ایشان غذا شروع نمی کنند و طول می کشد تا نمک را بیآورند. بعد از ختم جلسه و هنگام رفتن، آیت الله خوئی خطاب به ایشان می فرماید: حضرت آقا، اگر شما به این اندازه به ظاهر سنت مقید هستید که اگر کمی نمک تناول نکنید غذا نمی خورید، پس در این گونه مجالس کمی نمک با خود همراه داشته باشید تا مردم را منتظر نگذارید. آقای طالقانی فوراً دست به جیب برده و کیسه کوچکی را درآورده و می فرماید: با خودم نمک داشتم ولی می خواستم سنت اسلامی پیاده شود و متروک نباشد. »

3. آقائی و بزرگواری ائمه علیهم السلام

باز آقای قدس می گوید: روزی آقای بهجت در رابطه با بزرگواری و اغماض ائمه اطهار ـ صلوات الله علیهم ـ فرمودند:
« در نزدیکی نجف اشرف، در محل تلاقی دو رودخانه فرات و دجله آبادیی است به نام «مصیب»، که مردی شیعه برای زیارت مولای متقیان امیر المؤمنین علیه السلام از آنجا عبور می کرد و مردی از اهل سنت که در سر راه مرد شیعه خانه داشت همواره هنگام رفت و آمد او چون می دانست وی به زیارت حضرت علی علیه السلام می رود او را مسخره می کرد.
حتی یک بار به ساحت مقدس آقا جسارت کرد، و مرد شیعه خیلی ناراحت شد. چون خدمت آقا مشرف شد خیلی بی تابی کرد و ناله زد که: تو می دانی این مخالف چه می کند.
آن شب آقا را در خواب دید و شکایت کرد آقا فرمود: او بر ما حقی دارد که هر چه بکند در دنیا نمی توانیم او را کیفر دهیم. شیعه می گوید عرض کردم: آری، لابد به خاطر آن جسارتهایی که او می کند بر شما حق پیدا کرده است؟! حضرت فرمودند: بله او روزی در محل تلاقی آب فرات و دجله نشسته بود و به فرات نگاه می کرد، ناگهان جریان کربلا و منع آب از حضرت سید الشهدا علیه السلام به خاطرش افتاد و پیش خود گفت: عمر بن سعد کار خوبی نکرد که اینها را تشنه کشت، خوب بود به آنها آب می داد بعد همه را می کشت، و ناراحت شد و یک قطره اشک از چشم او ریخت، از این جهت بر ما حقی پیدا کرد که نمی توانیم او را جزا بدهیم.

آن مرد شیعه می گوید: از خواب بیدار شدم، به محل برگشتم، سر راه آن سنی با من برخورد کرد و با تمسخر گفت: آقا را دیدی و از طرف ما پیام رساندی؟! مرد شیعه گفت: آری پیام رساندم و پیامی دارم. او خندید و گفت: بگو چیست؟ مرد شیعه جریان را تا آخر تعریف کرد. وقتی رسید به فرمایش امام علیه السلام که وی به آب نگاهی کرد و به یاد کربلا افتاد و ...، مرد سنی تا شنید سر به زیر افکند و کمی به فکر فرو رفت و گفت: خدایا، در آن زمان هیچ کس در آنجا نبود و من این را به کسی نگفته بودم، آقا از کجا فهمید. بلافاصله گفت: أشهد أن لا إله إلا الله، و أن محمداً رسول الله، و أن علیاً أمیرالمؤمنین ولیّ الله و وصیّ رسول الله و شیعه شد.»

4. اندیشه ای که بهتر از عبادت یک سال است

آقای قدس می گوید:
« روزی آقا می فرمود: یکی از علمای بزرگ نجف اشرف هنگام سحر و وقت نماز شب پسر نوجوانش را که در اطاق آقا خوابیده بود صدا زد و گفت: برخیز و چند رکعت نماز شب بخوان. پسر پاسخ داد: چشم.
آقا مشغول نماز شد و چند رکعت نماز خواند. ولی آقا زاده بر نخاست. مجدداً آقا او را صدا زد که: پسرم، پا شو چند رکعت نماز بخوان. باز پسر گفت: چشم.
آقا مشغول نماز شد ولی دید فرزندش از رختخواب بر نمی خیزد، برای بار سوم او را صدا زد. پسر گفت: حاج آقا، من دارم فکر می کنم، همان فکری که درباره آن در روایت آمده است که: امام صادق علیه السلام می فرماید:
« تفکر ساعة خیر من عباده سنه: یک ساعت تفکر بهتر از یک سال عبادت است. »
آیت الله العظمی بهجت فرمودند: آقا پرخاش کرد و فرمود: ... و خود آیت الله بهجت کلمه را بر زبان جاری نکرد، ولی ما همه فهمیدیم که آن بزرگ مرد فرموده بود: پدر سوخته، آن فکری از عبادت یک یا شصت سال بهتر است که انسان را به خواندن نماز شب وادارد، نه اینکه انسان وقت نماز شب دراز بکشد و فکر بکند و به این بهانه از خواندن آن شانه خالی کند. »

  داستاني که بسيار مهم و در واقع داستان زندگي تمام انسانهاست، درست است يكي از مصاديق اين آيه يكي از مسلمانان انصار فقير بود و ثروتمند شد به بركت دعاي پيامبر(ص صلی الله علیه و آله وسلم) به نام ثعلبه بن حاطب در هر دوره اي ثعلبه هاي فراوان است، امروز ثعلبه هست و در آينده هم ثعلبه هاي وجود دارد، چه بسا ما هم ثعلبه باشيم و ندانيم. قرآن اينگونه ما انسانها را تربيت مي كند، هدف از نقل اين داستانها تربيتي و تلنگر است كه ما بيدار شويم خداي نكرده دچار اين غفلتها قرار نگيريم. داستان از اين قرار است، يك مسلمان انصار و فقير خدمت رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) رسيد گفت يا رسول الله(صلی الله علیه و آله وسلم) دعا كنيد من ثروتمند شوم،
کلام مهم پيامبر(صلی الله علیه و آله وسلم) به ثعلبه
پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله وسلم) فرمودند ثعلبه مال اندكي كه شكرش به جا آوري بهتر از ثروت فراواني است كه از عهده شكرش بر نيايي، من كه پيغمبرخدا هستم ببين چه چيزي در زندگي دارم اقتدا كن به پيغمبرت، و بعد ثعلبه خداحافظي كرد و رفت.
عهد بستن ثعلبه با خدا و پيامبر(صلی الله علیه و آله وسلم)
مدتي كه گذشت و ثعلبه دوباره خدمت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) آمد و گفت يا رسول الله(صلی الله علیه و آله) با شما عهد مي بندم كه اول آدم صالحي باشم، دوم دستوراتي كه شما مي دهيد انجام مي دهم و سوم شما دعا كنيد وضع مالي من خوب شود با خداي تبارك و تعالي عهد مي بندم تمام حق و حقوق مالي خود و واجبات مالي خدا را بپردازم.
برادران و خواهران اين عهد بستن امروز مصداقهاي زيادي دارد خداي نكرده بچه ما مريض شود خدايا با تو عهد مي بنديم نماز اول وقت بخوانيم، خدايا اگر در كنكور قبول شوم عهد مي بندم مسئول و خدمتگزار مردم باشم، خدايا اين گرفتاري را از من بردار عهد مي بندم اين كار را انجام ندهم.قصه ثعلبه قصه يك شخص انصاري در زمان گذشته نيست قصه روز من و شماست. خدايا بچه¬ ي من خوب شود سعي مي كنم حجابم را حفظ كنم، خدايا بچه ام خوب شود سعي مي كنم راه تو را پيش بگيرم، خدايا گره از كار من باز كن با تو عهد مي بندم ده دقيقه قرآن بخوانم. پيامد اين خلف وعده و شكستن تعهد، آن هم با خداي تبارك و تعالي چه چيزي مي تواند باشد؟ (ثعلبه نزد پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) آمد و اين تعهد را داد.) پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) دعا كردند خدايا مال ثعلبه را زياد كن طبق نقل ديگر پولي دادند و گفتند برو گوسفندي بخر، ثعلبه آمد و گوسفندي را خريد از بركت دعاي رسول خدا(صلی الله علیه و آله) گوسفند زاد و ولد كرد و زياد شد به قدري گوسفندانش زياد شد بعضي اوقات نمازجماعت رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را از دست مي داد بعضي اوقات به نمازجمعه نمي رسيد. آيه را توجه بفرمايد اين حكايت مخصوص ثعلبه نيست حكايت ثعلبه هاي فراوان گذشته، حال و آينده است«وَمِنْهُم مَّنْ عَاهَدَ اللّهَ َ» بعضي از مسلمانها كساني هستند كه«عَاهَدَ اللّهَ» با خدا عهد مي بندند (خدايا بچه ي ما را شفا بده، خدايا بچه ي ما در كنكور قبول بشود، خدايا از اين مريضي نجات پيدا كنم، خدايا به من پول بده، «لَئِنْ آتَانَا مِن فَضْلِهِ» خدايا اگر از فضل و عنايت خودت مرا دستگيري كني گره از كارم باز كني «لَنَصَّدَّقَنَّ» با تاكيد، حتما حتما صدقه مي دهم حتما به فقرا رسيدگي مي كنم حتما به فاميل سر مي زنم« وَلَنَكُونَنَّ مِنَ الصَّالِحِينَ»(سوره توبه، آيه75) حتما راه درست را در پيش مي گيرم خدايا اين دفعه بگذر، گره از كار باز شود از اين به بعد راه صحيح را در زندگي انتخاب مي كنم. اما در آيه بعد «فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ» خداي تبارك و تعالي از فضل خويش مي بخشد گره از كارشان باز مي كند مشكلشان را برطرف مي كند وضع ماليشان خوب شد.
ترك مدينه توسط ثعلبه
ثعلبه ديگر نتوانست در چراگاههاي اطراف مدينه بماند مجبور شد گوسفندانش كه به قدري زياد شدند و مردم شكايت كردند گوسفندانش زياد شده يا رسول الله(صلی الله علیه و آله) مزاحم زندگي ما شده است و سلامت شهر راه به خطر انداخته است مجبور شد از شهر كوچ كند و به اطراف برود و به طور كلي قطع ارتباط كرد به نماز رسول خدا(صلی الله علیه و آله) و نماز جمعه اصلا حاضر نمي شد تا اينكه آيات زكات نازل شد. دستور رسيد مسلمانان زكات مالشان را بپردازند كسي كه چهل گوسفند چرايي داشته باشد و علف خور نباشند بايد يكي را زكات بدهد كسي كه پنج تا شتر داشته باشد با شرايطش زكات بدهد. پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) براي ثعلبه و يك نامه اي هم براي فردي از قبيله بني سليم نوشتند او شتردار و ساربان بود ثعلبه داستان ما گوسفند دار و چوپان بود. فرستادگان پيامبر(صلی الله علیه و آله) اول به قبيله بني سليم رفتند آيات زكات را بر ساربان قرائت كردند و نامه پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) را خواندند كه شما چقدر شتر داريد و چقدر زكات بدهي اين بنده خدا نامه رسول خدا(صلی الله علیه و آله) را بوسيد و برچشمانش ماليد گفت صبر كنيد رفت از بهترين شترها يعني چاقترين را آورد ياراني كه مامور جمع آوري زكات بودند گفتند آقا نفرموده شما از بهترين مالت را بده شما مي توانيد متوسط مالت را هم بدهي واجب نيست در زكات بهترين مالت را بدهي اين بنده خدا گفت من دوست دارم در راه خدا بهترين مالم را هديه به پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) دهم بهترين مالم را زكات بدهم خوب زكاتش را داد و كساني كه بودند زكات را تحويل گرفتند و از آنجا حركت كردند به منزل ثعلبه رسيدند آيات را برايش تلاوت كردند نامه پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) را برايش خواندند حالا ثعلبه چه كار كرد؟
دهن كجي ثعلبه به احكام اسلام و فرستادگان پيامبر(صلی الله علیه و آله)
ثعلبه گفت پيغمبر(صلی الله علیه و آله) از ما مي خواهد باج بگيرد پيغمبر(صلی الله علیه و آله) مي خواهد از ما جزيه بگيرد من هم زير بار همچين باجي نخواهم رفت و اين حرف را زد حق مالش را ادا نكرد. پيش خداي تبارك و تعالي تعهد بسته است دنباله اين آيه قصه اين مرد را مي گويد مي فرمايد« فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ» وقتي ما از فضل خودمان او را بي نياز كرديم«بَخِلُواْ بِهِ»(سوره توبه، آيه76) بخل كرد و حق مالش را ادا نكرد. اين قصه قصه زندگي تك تك مسلمين است كه با خدا در كاری عهد مي بنديم مي گويم خدايا اين گره باز شود ما بنده شاكر تو هستيم واجب مال و خمس و زكات مال را ادا مي كنيم گره اي از يك فقيري باز مي كنيم. مريض مي شود در بيمارستان مي رود مي گويد خدايا بچه همسايه مي خواهد ازدواج كند بي كس و بينوا و يتيم است كمكش مي كنم همين كه خوب مي شويم و خطر برطرف مي شود همين كه گره باز مي شود و خدا عنايت مي كند پشت پا به همه چيز مي زنيم اين سرنوشت بعضي از ماها است. قرآن مي فرمايد مشركين وقتي در دريا كشتي آنها در موجهاي طوفاني شكسته مي شود اينها وقتي مشرف به غرق شدن قرار مي گيرند تا حالاها بت مي پرستيدند همين كه در گرداب غرق شدن قرار مي گيرند « دَعَوُاْ و اللّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ» با اخلاص مي گويند خدايا ما را نجات بده، خدايا ما را از اين گرداب و مرگ نجات بده، همين كه خدا نجاتشان مي دهد و پايشان به خشكي مي رسد«إِذَا هُمْ يُشْرِكُونَ»(سوره عنكبوت، آيه65) نعمت فراموش مي شود. اين ثعلبه همچين آدمي بود ثعلبه زمان هم فراوان است خدايا مالم را در راه تو مي دهم خدايا واجب ماليم را ادا مي كنم چند درصد الان در جامعه واجبات ماليمان را ادا مي كنيم؟ چهل هزار جمعيت شهرستان بافت است كساني كه سركار مي روند، يكي از واجبات ما پرداخت خمس است، آن كسي كه كشاورز است اگر به نصاب برسد زكات هم بايد بدهد خوب اين يك واجب الهي است بايد حق الهي پرداخت شود هر كسي خودش را قاضي كند ببيند رگي از ثعلبه در وجودش هست يا نيست، اگر هست بايد فكري به حال خودش كند چون ادامه قصه را بنده خدمتتان عرض مي كنم اين عهدي كه انسان با خدا مي بندد و عهد شكني مي كند، چه بسا توبه كردن هم ديگر فايده نداشته باشد، یکی از مصداقهای آیه ثعلبه قرار دارد و ثعلبه حاضر نشد زكات مالش را به پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) بدهد گفت پيغمبر(صلی الله علیه و آله) از ما مي خواهد باج بگيرد يعني به اصل اسلام هم توهين كرد يعني چسبيدن به مال دنيا چنان در دل انسان ريشه مي كند كه همه چيزش مال دنيا مي شود و ديگر حاضر نمي شود حق را بپذيرد و زير بار حكم خدا برود«فَلَمَّا آتَاهُم مِّن فَضْلِهِ بَخِلُواْ بِهِ وَتَوَلَّواْ وَّهُم مُّعْرِضُونَ»(سوره توبه،آيه76) اعراض مي كند از حكم خدا، پشت پا مي زند به حكم خدا، اين آيات كه نازل شد مدتها گذشت يك نفر آمد و به ثعلبه گفت خداوند در مذمت تو آيه نازل كرده است تو عهد با خدا بستي و پيمان شكني كردي، حرمت حكم خدا را شكستي، بعدا ثعلبه اواخر عمر پيغمبر(صلی الله علیه و آله) در مدينه آمد گفت آقا پشيمان شدم بيا زكات مالم را حساب كنيد ببينيد چه اتفاقي افتاد؟ حضرت فرمودند ديگر نيازي به زكات تو نداريم تو زكات حكم خدا را زير سوال بردي و گفتي جزيه و گفتي باج و ردش كردي. وقتي كه پيغمبرخدا(صلی الله علیه و آله) از دنيا رفتند آمد پيش ابوبكر و زكاتش را بدهد ابوبكر گفت پيغمبر(صلی الله علیه و آله) تو را رد كرده و قبولت نكرد من هم تو را قبول ندارم زمان عمر آمد عمر هم قبولش نكرد در زمان عثمان ثعلبه آمد كه عثمان هم زكات او را قبول نكرد ثعلبه اي كه پشت سر پيغمبر(صلی الله علیه و آله) نماز مي خواند با حال نفاق از دنيا رفت.
 

منم میرسالاری که شیر افکنم                    

به دامان زاگرس بود خانه ام

نژادم زموسی بن جعفر(ع) نسب                         

  به مهمان نوازی گرفتم لقب

زعهد کهن ریشه ام پایدار                                      

به مردانگی گشته ام نامدار

استاد مرتضی مطهری در کتاب حق و باطل جملاتی به این مضمون نوشته اند :از کودکی همیشه این سوال برایم مطرح بود که :چرا قطار تا وقتی ایستاده است کسی به او سنگ نمی زند...اما وقتی قطار به راه افتاد سنگباران می شود...این معما برایم بود تا وقتی که بزرگ شدم و وارد اجتماع شدم دیدم این‏ قانون کلی زندگی ما ایرانیان است که هر کسی و هر چیزی تا وقتی که ساکن‏ است مورد احترام است.تا ساکت است مورد تعظیم و تبجیل است اما همینکه به راه افتاد و یک قدم برداشت نه تنها کسی کمکش نمی‏ کند، بلکه‏ سنگ است که بطرف او پرتاب می‏شود و این نشانه یک جامعه مرده است ولی یک جامعه زنده فقط برای کسانی احترام قائل است که :متکلم هستند نه‏ ساکت، متحرکند نه ساکن، باخبرترند نه بی‏خبرتر

ما از تبار میرسالاروموسی بن جعفریم  (ع)          وندر شرار فتنه حلاج وار،در رکاب رهبریم

در انتظار روئیت ان مهر افرین                       در مجمرسپیده،سپندی بر اتشیم

دراینده ی نزدیک وبااجرایی شدن طرح جامع امامزاده میرسالار(ع)

شامل

اصلاح جاده دسترسی به امامزاده از طریق خوزستان (درحال اجرا)

طرح سه بانده کردن سه کیلومتری جاده ازمسیر اصلی تاحرم (درحال اجرا)

طرح احداث 50واحد زایر سرا  وامکانات رفاهی از جمله اشپز خانه ی مجهز ،کشتارگاه بهداشتی،کتابخانه،وبازارچه ی فصلی ،احداث سالن اجتماعات ،سرویس بهداشتی و.......

خریداری زمین های اطراف حرم ،احداث پارک ساحلی ،پارکینگ ،

تنگ فارتق وامامزاده میرسالار(ع)با داشتن مناظر زیبای طبیعی ،اثار قدیمی ،جاذبه های فرهنگی واجتماعی ،به عنوان زوار پذیرترین منطقه گردشگری منطقه در اینده ی نزدیک خواهد شد /

پس بیاییم خادمان خود را با مساعدتهای مادی ومعنوی یاور باشیم / از طرف خادمان حرم هیئت امنای امامزاده میرسالار(ع)

اینده در دستان ماست ،از گذشته عبرت بگیریم

گفتند: دستان افتاده ای را بگیر

***********************

خواستم چهره خداوند را ببینم...

ندا آمد: بصورت مادرت بنگر...
 

***********************

گفتند: بی رنگی عارفان را بنگر...

***********************

می خواستم دست خدارا ببوسم

ندا رسید: دست کارگری را که درست کار می کند ببوس...

***********************

خواستم به خانه خدا بروم

صدا آمد: قلب انسان مومن را زیارت کن

***********************
خواستم صدای نفس خدا رااحساس کنم...

ندا آمد: صدای نفس عاشق صادق را بشنو

***********************

خواستم خدا را در عرش ببینم

ندا رسید: به انسانی که به دستور خدا حرکت میکند بنگر...

***********************

گفتند: از پرخوری و شکم سیر فاصله بگیر...

می خواستم به خدا به پیوندم...

ندا آمد: از بقیه ببر...حتی از خودت...

***********************

خواستم صبر خدای را ببینم...

صدا آمد: بر زخم زبان بندگان تحمل کن

***********************

خواستم سیاست الهی را مشاهده کنم...

ندا آمد: عاقبت گردنکشان را ببین...

***********************

ندا آمد: ارحام و خویشانت را یاد کن.

***********************

خواستم که دیگر نخواهم...

ندا آمد: امورت را به او واگذار کن و برو...

**********************

کعبه را گفتم تو از خاکی من از خاک

چرا باید به دورت من بگردم؟

ندا آمد: تو با پا آمدی باید بگردی

برو با دل بیا تا من بگردم

بنام خدا

 من محمد امیرسالاری هستم میخواهم بگویم که طایفه ی ما در جهرم از شهرستانهای استان فارس است.

ما اصالتا جهرمی نیستیم و با توجه به تحقیقاتی که کرده ام محل سکونت اجداد من در کهکیلویه و بویر احمد بوده است

ایا میتوانید کمکم کنید

درود برسید محمد عزیز

سادات معظم میرسالاری در مناطق فارس مشهور به امیرسالاری وماسالاری هستند طبق تحقیقات مستند سنگ قبرهایی در کوههای جهرم پیداشده که حکایت از سکونت تیره ای ازسادات میرسالاری در سه ونیم قرن پیش دارد و مستنداتی دراین باره وجود دارد وهمچنین اسنادی وجود دارد که حکایت از مهاجرت تیره ای از سادات به منطقه ی تنگریز در حومه میمند و فیروزاباد وجهرم دارد درکتابی که در حال تدوین است انشاالله بیشتر دراین باره  می نویسم / در صورت نیاز می توانید با این شماره باحقیر تماس بگیرید 09163731522سید کاظم مطلوبی میرسالاری

خوشا به نيمه شبى با خدا صفا كردن

زبان حال گشودن زدل دعا كردن

تمام لذّت عالم نمى رسد قدرش

به يك دقيقه مناجات، با خدا كردن

به صد هزار قبولى عمره مى ارزد

به دهر يك گره از كار خلق وا كردن

به ادّعا نتوان برد بهره اى فردا

كه بهره از عمل آيد نه ادّعا كردن

در اين سراى دو در، از درى درآ اى دوست

كه حاجتى بتوان از كسى روا كردن

براى جلب رضاى خدا بكوش اى دل

كه مشكل است خدا را زخود رضا كردن

به زرق و برق زر اى دل مناز، مى بازى

كه كار زر، بود از حق تو را جدا كردن

بهشت برگ عبورش محبّت مولاست

خوشا به حبّ على دورى از خطا كردن

بسم الله الرحمن الرحیم

در مورخه 22/6/1391  باحضور جمعی از بزرگان وریش سفیدان سادات میرسالاری دربهبهان  جلسه ای تشکیل گردید تا ضمن بررسی مشکلات طایفه وهمفکری جهت رفع ان هاوهمچنین  برای خارج ساختن ساخت وساز بنای امامزاده از رکود فعلی باهم تبادل نظرنمایند دراین جلسه که با تلاوت ایاتی چند از کلام الله مجید توسط سید عطاالله مجتبوی اغاز گردید حجه السلام مرتضوی ضمن برشمردن مشکلات راهکارهایی ارائه نمود بحث های داغی اغاز گردید .سپس حجه السلام وحدانی مشکلاتی که درمسیر توسعه وبازسازی امامزاده وجود داردراهمرا با راهکارهای خود ارائه نمود .پس ازتبادل نظرهای فراوان نوبت به اساتید حاضر درجلسه رسید سید قائم موسوی وسید سجاد موسوی با دیدگاههایی علمی به بررسی مشکلات پرداختند .یکی از راهکارهای مهم که مورد توجه وتایید همگان واقع شد به خاطر خستگی ها وزحمات فراوان هیات امنای امامزاده تصمیم گرفته شد هیات امنای قدیم با کمال احترام دریک جلسه ی رسمی ضمن قدردانی از زحماتشان بازنشست وجای خود رابه نیروهای جوانتر وفعالتر بدهند .

اما نحوه وچگونگی انتخاب هیئت امنای جدید خود مشکلاتی داشت که با نظر سید محمدکاظم داور وتایید حاج سیدرضا موسوی وحضار هیات امنا از میان جمع حاضر انتخاب شود پس ازرایزنی های فراوان این نفرات برای یک دوره ی دوساله انتخاب وتایید شدند.

حجه السلام موسوی خواه پدر معنوی وازبزرگان سادات ارشادات وراهنمایی هایی در این جلسه بیان فرمودند وبرای هیات امنای جدید ارزوی موفقیت نمودند

1حجه السلام سیدرضا موسوی خواه رئیس هیئت امنا

2حاج سیدعطاالله مجتبوی

3سیدکاظم مطلوبی میرسالاری

4سید قائم موسوی

5سید سجاد موسوی

اعضای علی البدل

1سید عبدالنبی اجتهادی

2سید جوهر حسنی

ناظرین1

1حجه السلام سیدغلامرضا وحدانی

2مهندس سید محمد برزین زاده

بازرسان

1حجه السلام سیدمحمدمهدی اذرمینا

2سید محمدکاظم داور

اینجانب از طرف خود وکلیه ی سادات از زحمات صادقانه وشبانه روزی هیئت امنای قدیم تقدیر وتشکر می نمایم /

در روز میلاد امام رضا(ع) و در روز جمعه ای که چشم به آمدنت دوخته ایم، زمزمه می کنیم مناجاتش را که نجوایی است بر بی قراریهایمان.

یونس بن عبدالرحمان از امام رضا علیه السلام روایت کرده که آن حضرت به دعا براى صاحب الزمان علیه السلام امرمى فرمود و یکى از دعاهاى ایشان براى آن حضرت چنین بود:
پروردگارا
بر محمّد و خاندانش درود فرست، و از دوستت، خلیفه ات، حجّتت بر خلقت، و آن زبانى که معرف توست و گویاى حکمت تو، و آن چشم بیناى تو در میان مخلوقاتت، و گواه بر بندگانت... بزرگمرد مجاهد کوشا، بنده پناهنده به تو، دفاع کن .
خداوندا!
او را از شرّ آنچه آفریدى و پدید آوردى و ایجاد نمودى و پروراندى و تصویر نمودى در امان دار، و او را از پیش رو و از پشت سر و از طرف راست و چپ، و از بالا و پایین محافظت فرما، آن گونه که هر که در حفاظت تو باشد ضایع نگردد.
در وجود او، پیامبرت را، و وصى پیامبرت را، و پدرانش را؛ پیشوایانت و ارکان دینت را که درود تو بر تمامى آنان باد حفظ نما و او را در امانت خودت که هرگز ضایع نگردد، و در همسایگى ات که مورد تعرّض قرار نگیرد، و در نگهدارى و حمایت خودت که مورد ظلم واقع نشود، قرار ده.
خدایا!
او را به امان محکمت درامان دار، که هر که در آن قرار گیرد هرگز شکست نخورد، و او را درحمایت خودت که هر که در آن باشد ظلم نبیند قرار ده، و او را به یارى برترت یارى ده، و به قدرتت توانایش کن، و فرشتگانت را پشت سر او قرار ده.
بارالها!
دوست دار هر که او را دوست دارد، و دشمن دار هر که با او بستیزد، و زره محکمت را بر او بپوشان، و فرشتگانت را گرداگرد او قرار ده.
پروردگارا!
او را به برتر از مقامى که عدالت گسترانِ از پیروان پیامبرانت را به آن مقام رساندى ، برسان.
خداوندا!
شکافها را با او پر کن، گسستگى ها را به او پیوسته دار، ظلم را به او بمیران، عدالت را نمایان ساز، و زمین را به عمر طولانى اش زینت بخش، و او را با یارى تأیید کن، و با بیم نصرت نما، و براى او گشایشى آسان قرار ده، و از جانب خودت براى او برهانى قاطع بر دشمنت و دشمنش مقدّر کن.
بارالها!
او را قائم منتظر قرار ده، و پیشوایى که به او مانع ظلم مى شوى ، و او را با یارى قدرتمند و پیروزى نزدیک توانا کن، و او را وارث شرق و غرب جهان که برکتشان دادى قرار ده، سنّت پیامبرت را به او زنده کن، تا هیچ حقّى را بخاطر ترس از مخلوقى پنهان ندارد، یاورش را نیرو ده، و دشمنانش را خوار، و هر که با او بستیزد و مکر کند نابود کن.
بارالها!
سرکشان کافر و سالارانشان و ریش سفیدانشان و یاورانشان را نابود ساز، و سرکردگان گمراهى و بدعت گذاران و سنّت شکنان و تقویت کنندگان باطل را درهم شکن، سرکشان را به او خوار فرما، و کافران و منافقان و بى دینان را به دست او نابود کن، ... هر وقت و هر جا که باشند... در شرق و غرب زمین، در خشکى و دریا، در دشت و کوه، تا هیچ جنبنده اى از آنان را زنده نگذارى ، و نشانى از ایشان برجاى ننهى .

بارالها!
او همان بنده توست که بر غیب او را امین دانستى ، و او را از[ارتکاب گناه] نگاه داشتى ، وبه دورى او ازبدیها حکم فرمودى ، وازهر پلیدى او را پاکیزه نمودى ، و از هر چرکى او را دور کردى ، و از دو دلى او را در امان داشتى .

بارالها!
در روز قیامت و روز وقوع آن بلاى بزرگ براى او گواهى مى دهیم که گناهى انجام نداده، و معصیتت را مرتکب نشده، و فرمانبرى ات را ضایع ننموده، و پرده اى را ندریده، و بایسته اى را تبدیل نکرده، و آیین تو را تغییر نداده است، و او امام هدایتگر، هدایت شده، پاکیزه، باتقوا، وفا کننده و پسندیده پاک مى باشد.
بارالها!
پس بر او و پدرانش درود فرست و به او و فرزندان و خاندان و نسل و امّت و تمامى پیروانش، آنچه روشنى چشم و شادمانى او را در بردارد عطایش کن، و فرمانروایى او را در تمام مکانها، دور و نزدیک، بر قدرتمداران و فرمانبران [ آن نواحى ] بگستران، تا حکم او بر تمامى احکام غالب و هر باطلى را با حقّ او نابود سازى .
بارالها!
به دست او ما را به راه هدایت و بزرگ و میانه اى ببر که تندرو بسوى او بازگردد و دنباله رو به آن برسد.
بارالها!
ما را بر فرمانبرى او نیرو، و بر همراهى او راست بگردان، و به متابعت او بر ما منّت گذار، و ما را در حزب او، که قیام کنندگان به امرت، و صبرکنندگان به همراهش، وآنان که با خیرخواهى براى او جویاى خشنودى اند، قرار ده، تا این که در روز قیامت ما را در زمره یاوران و پشتیبانان و تقویت کنندگان حکومتش محشور گردانى .

بارالها!
بر محمّد و خاندانش درود فرست، و این را از طرف ما براى خودت، در حالى که از هر شک و شبهه و خودنمایى و شهرت طلبى بدور باشد، قرار ده، تا بر غیر از تو بر آن اعتماد نکنیم، و قصدى جز تو نداشته باشیم، و ما را در جایگاه او وارد کن، ودر بهشت همراه او قرار ده، وما را در کار او به دلتنگى و خستگى و سستى و پراکندگى مبتلا مساز، وما را از کسانى قرار ده که از آنان براى یارى دینت کمک گرفته وبه آنان ولیّت را عزیزمى گردانى ، وبه جاى ما گروه دیگرى را برنگزین چه این که این کار بر تو آسان و بر ما بسیار گران و دشوار است، وتو بر هر کار توانایى .
بارالها!
بر والیان عهدش درود فرست، وایشان را به آرزوهایشان برسان، وعمرشان را طولانى ساز وآنان را یارى ده، و براى او آنچه از امر دینت را به آنان نسبت داده اى به نهایت برسان، و ما را پشتیبانان آنان و یاوران دینت قرار ده، و بر پدران پاکیزه اش و پیشوایان هدایتگر درود فرست.
بارالها!
ایشان معدنهاى سخنان تو، و خزینه داران علم تو، وحاکمان امر تو، و بندگان خالص تو، و بهترین مخلوقات تو، و دوستانت و فرزندان دوستانت، و برگزیدگانت و فرزندان برگزیدگان تواند که درود و رحمت و برکاتت بر تمامى آنان باد.
بارالها!
( درود و رحمتت بر) همکاران او در کارش، و یاورانش در فرمانبریت، کسانى که آنان را سنگر و سلاح او، و پناهگاه و مورد علاقه او قرار داده اى ، آنانى که از خانواده و فرزندان جدا شدند، وجلاى وطن کردند، و بستر راحت را ترک گفتند. ازتجارتشان دست شستند، و از روزى خود کاستند، و در جایگاههایشان دیده نشدند، بى آن که از شهرشان رفته باشند، و با بیگانگانى که در کارشان یاریشان مى کنند هم قسم شدند، و با نزدیکانى که آنان را از کارشان بازمى داشتند مخالفت کردند، و بعد از روى گرداندن و دورى از یکدیگر با هم ائتلاف کردند، وآنچه که ایشان را به برخوردارى از بهره هاى گذراى دنیایى مى رساند جدا کردند.
بارالها!
ایشان را درجایگاه استوارت و در پناه خودت قرار ده، وهرگونه گرفتارى را که از جانب دشمنان متوجّه آنان مى باشد، از ایشان دور کن، و بر کفایت و پشتیبانى و یارى دادن به آنان بیفزاى ، آن مقدار که ایشان را در فرمانبریت کمک کنى ، و به حق ایشان، باطل آنان را که درصدد خاموش ساختن نور تو مى باشند از بین ببر، و بر محمّد و خاندانش درود فرست و به ایشان تمامى آفاق زمین و کرانه هاى آن را از دادگرى و داد و بخشایش و فزونى پر کن، و به بزرگوارى و بخششت و آنچه بر بندگانت به دادگریت منّت گذاردى ، از آنان تشکّر کن، و از پاداشت آنچه درجاتشان را بالا مى برد برایشان ذخیره کن، چه آنچه تو بخواهى انجام مى دهى ، و آنچه اراده کنى حکم مى کنى ، چنین باد اى پروردگار جهانیان.
برگرفته از کتاب بحارالانوار، جلد93، صفحه 330