عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
. پیامبر یک حقیقت جاری است در جریان زمان؛ یک حقیقت جاری که پیامش همیشه نامکرر است و همواره شنیده خواهد شد، در مأذنه‌های معنویت...
یا رسول الله (ص)؛ مثل تو دیگر در پهنه زمین تکرار نخواهد شد، اما با تکرار صلوات بر تو، نور حضورت را در قلب خود و برای همیشه احساس می‌کنیم.
درود بر تو ای پیام‌آور اخلاق و ایمان، که آن‌چه شرط بلاغ بود، به جای آوردی و هرچه آزار روزگار، بر خود هموار کردی.
درود بر تو که خُلق عظیمت، مکارم اخلاق را به تمامت رساند.
و زیان کارند آنان که بر میراث تو، بر کتاب وحی و عترت پاکت، ستم روا داشتند و فرجام نیک، فقط برای پرهیزکاران است.
یا رسول الله (ص)؛ امروز ماتم سرای دل را به نام تو، سیه پوش کرده‌ایم و نام مبارک تو را با درود و تحیت بر زبان جاری می‌سازیم.
یا رسول الله (ص)؛ با غروب آفتاب تو، کعبه تا قیامت سیه پوش گشته و زمزم، اشک عزا به رخسار مکه می‌ریزد.
پیامبر اکرم (ص) فرموده‌اند:
دو خصلت است که نیک‌تر از آن نیست: ایمان به خدا و سود رساندن به بندگان خدا. نهج الفصاحة، ص 303، ح 144
ای امت رسول، قیامت بپا کنید لبریز، جام دیده ز اشک عزا کنید
در ماتم پیمبر و تنهایی علی باید برای حضرت زهرا دعا کنید
داغ پیغمبر است و بلایی‌ست بس عظیم
حیدر غــریب گشتـه و زهـرا شده یتیم
ختم رسل به سوی جنان می‌کند سفر جان جهانیان ز جهان می‌کند سفر
ریزید خون ز دیده که در آخر صفر کز پیکر وجود، روان می‌کند سفر
دریای اشک، ملک خداوند سرمد است
بــاور کنیــد روز عــزای محمّد است
جان جهان ز پیکر هستی جدا شده خاموش، شمع محفل نورالهدی شده
ملک خداست غرق در اندوه و اضطراب واویلتا عزای رسول خدا شده
عالم ز دود فتنه سیه پوش می‌شود
حقّ علـی و آل، فـراموش می‌شود
باور کنید قامت حیدر خمیده است رنگ از عذار حضرت زهرا پریده است
باور کنید بغض حسن مانده در گلو خونِ دل حسین به صورت چکیده است
خورشید، رنگ باخته و روز، چون شب است
یک کربلا غـم است که در قلب زینب است
سوگ رسول یا که غم بی‌نهایت است یا نقش شکستن رکن هدایت است
تیغ سقیفه گشته حمایل به دست خصم او را هوای حمله به بیت ولایت است
امت پس از نبـی ره طغیان گرفته‌اند
با دست فتنه دامن شیطان گرفته‌اند
پیغمبری که دست دو عالم به دامنش با آن که آب غسل نخشکیده بر تنش
آزرد باغ لاله‌اش از نیش خارها دیدند حمله‌های خزان را به گلشنش
اجر رسالتش چه قَدَر ظالمانه بود
بـر دست دخترش اثر تازیانه بود
مردم درِ سرای علی را نمی‌زنند جز با لگد به بیت ولا پا نمی‌زنند
سلمان کجاست؟ بوذر و عمار کو؟ چرا اینان سری به حجره ی زهرا نمی‌زنند
دیگر مدینه داده ز کف شور و حال را
کس نشنـود صــدای اذان بــلال را
ای آسمان بگرد و دل از غصه چاک کن خود را نهان چو جسم پیمبر به خاک کن
دستی برون ز خاک کن ای ختم انبیا اشک غم حسین و حسن را تو پاک کن
بی‌تو جهـان دچـار بلایی عظیم شد
بردار سر ز خاک! که زینب یتیم شد
افتاده پشت سر همه آیات ذوالجلال قرآن چو حرمت نبوی گشته پایمال
اجر نبی به کشتن زهرا ادا شود زهرا زند به پشت درِ خانه بال‌بال
حامی دین و یار ولی کیست؟ فاطمه
اول شهیـد راه علـی کیست؟ فاطمه
یارب! به اشک چشم علی، خون فاطمه آن فاطمه که عرش خدا راست قائمه
بیش از هزارسال، شب و روز و ماه و سال دارد به این دعا همه شب شیعه زمزمه
با تیغ مهدی‌اش دل ما را صفا بده
بـر سینه ی شکستـه ی زهـرا شفا بده
اسلام، سرشکسته ی اعدا نمی‌شود مهر علی برون ز دل ما نمی‌شود
درمان زخم سینه ی مجروح اهل بیت جز با ظهور مهدی زهرا نمی‌شود
«میثم» هماره باشدش این ذکر بر زبان
عجّــل علـی ظهـورک یا صاحب الزمان
