شجره طیبه سادات میرسالاری

همیشه وقتی همه درهای دنیا  به رومون بسته میشه تازه به یادمون می افته یک در باز هست  اون وقت هرطور شده خودمون رو به اونجا می رسونیم اما خوب  اونا مثل ما آدمها نیسستند . واقعا اگر اونا هم مثل ما بی وفا بودنند چی می شد!!!  اما اوناسنگ صبورمون میشن ، حرفامون گوش می کنند،وبا یک زبونی که هرکس خودش می فهمه کمکمون می کنند  و هیچ وقت مارو دست خالی بر نمی گردونن اما امان از ما .......بخصوص اگرصاحب میزی باشیم و قلمی.......و اگر حق امضایی هم ،که دیگر هیچ... 

وقتی به یاد امامزادگانی می افتم که حتی امکانات اولیه را هم ندارند ،و گاهی هر لحظه ممکنه سقف با یک باران پایین بیاد  و سالهاست در انتظار یک امضاء بسر می برنند و هیچ کس به دادشون نمی رسه.